Reisverslag |
Maandag 28 mei
2001, Horta,
Faial, Azoren Douwe: Op 18 mei verloor het Duitse jacht Caroline zijn mast op weg van Bermuda naar de Azoren. De Caroline is een Janneau 42 en had 4 opvarenden. Ze verloren de mast in een zware storm op 39 graad noorder breedte en 600 mijl van de Azoren. Nadat ze de mast verloren waren hebben ze alle rommel overboord gezet en de reis op de motor voortgezet. Na enige dagen werden ze opeens beschoten, tot 40 meter achter het schip ploften een aantal granaten in zee. Met de draagbare marifoon hebben ze de schieters gemaand het vuren te staken. Het schieten hield inderdaad op en de US-Navy meldde zich, ze waren op oefening en hadden het laagliggende jacht zonder mast niet opgemerkt. Aangezien de Caroline niet genoeg diesel had om de Azoren te bereiken, vroegen ze de Navy om diesel. In een zeer moeilijke manoeuvre moesten ze langszij komen (gelukkig zonder mast) en hebben ze 150 liter diesel overgenomen. Twee van de bemanningsleden hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt het schip te verlaten en zijn met de Navy verder gevaren. De Caroline ligt nu vlak bij de Johanna afgemeerd in de haven van Horta. The Atlantic Crossing Guide raadt inderdaad aan om naar 40 graad noord te sturen, daar moet westenwind aangetroffen worden, daarna oost naar de Azoren. De onjuistheid van dit advies is dit jaar meer dan duidelijk geworden. Beter is de baan van de depressies te lokaliseren, volg de depressies aan de zuidrand, en de depressies liggen dit jaar heel ver zuidelijk. Wij hebben de oversteek eigenlijk steeds rond de 32 noord gemaakt, met uitstekende winden. De Caroline daarentegen had zuidooster storm waardoor ze ook niet meer naar het zuiden konden komen. In Horta liggen momenteel zo'n 100 jachten op doorreis. De ideale plek om oude bekenden weer tegen te komen, ervaringen uit te wisselen en de laatste nieuwtjes te horen. De Johanna heeft na een nacht voor anker een plek in de haven weten te bemachtigen. We liggen naast de Te Beag, een Schots schip met een gezin uit de hooglanden, pa, ma en 2 kinderen (9 en 14), leuke mensen had ik op de Kaap Verdische eilanden ook al ontmoet. Vandaag is ook de Victoria Vision aangekomen evenals de Makata met Mark en Alexandra (lagen we in Bermuda naast). De Avalon met Louis verwachten we morgen, Tom is nu 5 dagen onderweg en boekt slechts matige voortgang, had gisteren weer NO wind. Gisteren hebben we met een huurauto een rondrit over Faial gemaakt. Schitterend groen eiland, voorjaar, overal bloemen. Waar je Bermuda het best als een villapark kan typeren, is dit één en al natuur, landbouw en veel veeteelt. Faial wordt beheerst door een 1000 meter hoge vulkaan. Vanaf de kraterrand heb je een prachtig uitzicht op de 500 meter diep liggende krater, compleet met kratermeer (foto volgt). Dan verder het eiland rond, kleine agrarische dorpen, geen toerisme, steeds weer uitzicht over de oceaan. Bij de westpunt van Horta is in 1957 en 1958 een grote uitbarsting geweest uit een onder zee liggende krater. Een aantal dorpen zijn toen bedolven, de ruines nog zichtbaar. Verder is er een nieuw schiereiland gevormd van enkele kilometers grootte, een dorre lava woestijn. Als door een wonder is de oude vuurtoren blijven staan, steekt nu uit meters vulkanisch puin trots omhoog.
|
||
Woensdag 30 mei
2001, Horta Douwe:Gisteravond voor het naar bed gaan zette ik de radio nog even op Herb. Het eerste wat ik ontving was een Pan Pan Relay van een jacht voor de Clin d'Oeil van Guy. Zeilen kapot gewaaid, een visnet in de schroef, stuurloos op 38 01N 34 31W, 280 mijl west van de Azoren. Ik heb direct de havenautoriteiten gewaarschuwd, die MRCC (Marine Rescue Coordination Center) in Ponta Delgado ingelicht hebben. Guy vroeg om een duiker om de schroef vrij te maken. Net met MRCC Ponta Delgado gebeld, het vrachtschip Moselore is uitgeweken naar de Clin d'Oeil, Guy heeft geweigerd het schip te verlaten. Heb gevraagd of er geen marineschip met een duiker hulp kan verlenen, antwoord: impossible. Laatste positie van Guy 37 46.6N 34 04.8W om 14.40UTC. Kustwacht IJmuiden geïnformeerd, zullen druk op Lissabon uitoefenen om additionele hulp te verlenen. Vandaag hebben we overigens een bezoek aan Pico gebracht (foto van de haven), het eiland tegenover Faial. Met het veerbootje over, daar een auto gehuurd. Pico is een veel woester eiland dan Faial, in het binnenland veel stenige weiden, extensieve veeteelt. De dorpen liggen aan de kust, daar is ook wat landbouw. We zijn de vulkaan de Pico (2000 meter hoog) opgereden tot het eind van de weg op 1000 meter hoogte, prachtige vergezichten, maar erg koud en hoger alleen maar mist. De verdere beklimming naar de top bewaren we maar voor een andere keer. In Lajes bezochten we het walvis museum. Indrukwekkend
hoe hier tot 20 jaar geleden walvissen vanuit open roeiboten gevangen
werden. Gelukkig is die wrede jacht nu afgelopen. De walvissen zijn er nu
nog steeds, maar vooral voor de "whale watchers", boten die
toeristen de walvissen proberen te laten zien. Zelf hebben we tot nu toe
geen walvissen gezien, komt hopelijk nog. |
||
Vrijdag 1 juni
2001, Horta Douwe: Klaar voor vertrek, de weerberichten zijn niet ongunstig, wat licht weer op komst, weinig wind voor de eerste dagen, daarna nadert een depressie die wel weer wat wind zal brengen. We hebben weer volop eten ingeslagen, water en diesel voor de 1220 mijl naar Falmouth. Leo gaat ook dit traject mee, heel gezellig. Van de Clin d´Oeil is er ook nog nieuws, een ander jacht dat vandaag aankwam heeft Guy gesproken, hij heeft weer 2 zeilen op en vaart langzaam maar zeker in de goede richting (deze info komt via Louis, heb geen exacte positie). Verder was de moraal van Guy goed, was wel wat moe. De inmarsat doet het weer slechter dan ooit, ik hoop dat ik er op zee nog berichten mee uitkrijg, we blijven proberen, anders moet de site het even zonder actuele informatie doen. Wel ben ik dagelijks om 13.00 op het radionet van Trudie aanwezig, 21400kHz, USB.
|
||
Zaterdag 2 juni
2001 06031419
4024.67n 02700.47w 050005 Douwe: Vanochtend vertrokken, rustige zee weinig wind, motor aan. Falmouth 1225 mijl. Scherp en helder tekenen de eilanden van de Azoren zich af. Dan recht voor 2 walvissen, zwemmen een tijd met ons mee op 40 meter afstand, grote donkere ruggen, spuiten iedere paar minuten. Dan duiken ze onder, de brede staart zwaait even boven water. even later de rugvinnen van een paar bottle nose dolfijnen naast de boot, minder groot maar even geweldig. |
Het Atlantische project |
||
vervolg reisverslag voorafgaand reisverslag |